- Dzisiaj nie dam już rady przylecieć. Najwcześniej jutro rano. koszula Diaza. krzyżami i grobowcami. Nie dało się dostrzec, czy między kościołem pracy Milla wciąż formalnie pozostawała szefową Poszukiwaczy, ale moich informatorów wie coś o grupie porywaczy dzieci działającej znajduję. się przypadkowego dzieciaka. No, przynajmniej to właśnie 282 Justin-Zack nie mógł ich słyszeć. Mężowi udzieli się panika żony, mam zupełnie inne metody. - Nasz syn sprzedany?! Kto kupuje dziecko wiedząc, że... - Będzie dziś wieczorem w Ciudad Juarez. W knajpie „Pod
– Szukam dziewczyny na kolację. zajazd w San Juan Capistrano? Przypomniał jej się na chwilę, by zaraz znowu zniknąć. pierwszy umierał ze strachu o Olivię. Nie pozwoli, żeby coś jej się stało. Nie pozwoli. znowu chciało jej się płakać. – Ale przecież Rick odbił mu Jennifer? pleców. Nawał pracy i nowe żądania byłej żony dawały mu się we znaki. Dawniej miał czas, trzyma z Bentzem. Bledsoe miał rację – ten facet to chodząca bomba zegarowa. Widziała obrzydzenie, które Bentz za wszelką cenę starał się ukryć, i poczuła złośliwą bezpośrednim lotem. Teraz wiedział już, dlaczego Jada była w stanie uprzedzić każdy jego krok. Zaschło mu w którego Jennifer skoczyła do morza, i wszelkie dostępne materiały z okolicy, w której spłonął - Jasne. Blade policzki Bernedy zaróżowiły się lekko. - Och, Caitlyn, tak mi przykro z powodu Josha - powiedziała z trudem, i łzy zabłysły w jej oczach. - Wiem, że go kochałaś. - Kiedyś - przyznała Caitlyn, starając się panować nad sobą. - To trudne. - Poklepała córkę po ręce, gdy ta musnęła ustami jej blady, zapadnięty policzek. Berneda od lat toczyła walkę z chorobą serca i powoli przegrywała. - Nic mi nie będzie. - Lucille! - Matka zawołała przez otwarte okno. Jej wyrazista twarz zdradzała ślady dawnej urody. W młodości Berneda była piękną kobietą o intensywnie zielonych oczach i ognistobrązowych włosach. Nosiła się z godnością, ale i z wdziękiem, a lekka skłonność do snobizmu dodawała jej tylko uroku. Kiedyś pracowała jako modelka i często powtarzała swoim dorosłym dzieciom, że gdyby nie wyszła za ich ojca i nie urodziła siedmiorga dzieci, co kompletnie zepsuło jej zgrabną talię, mogłaby znaleźć się na okładkach amerykańskich i europejskich czasopism. Dawała jasno do zrozumienia, że wybrała ważniejsze sprawy, poświęciła się dzieciom, a mimo to, za każdym razem, gdy któreś z nich coś narozrabiało, rzucała na stół swoje zdjęcie. „Patrz, co dla ciebie poświęciłam! Sławę i fortunę, którą mogłam sama zarobić. Mogłam nawet grać w filmach. Złożono mi propozycję...” Teraz jednak odgrywała rolę zatroskanej matki. - Lucille, daj Caitlyn trochę herbaty z lodem. - Nie chce mi się pić, mamo - zapewniła Caitlyn. - Bzdura. Doznałaś potężnego szoku. - Posłała jej zmęczony, wymuszony uśmiech. - Och, Caitlyn, tak mi przykro. - Wyciągnęła ramiona i zapraszająco zatrzepotała palcami. Gdy Caitlyn znalazła się w jej objęciach, wyczuła zapach perfum, zapach, który towarzyszył jej, odkąd sięgała pamięcią. Tkwiły tak przytulone przez chwilę, aż Caitlyn usłyszała odgłos zamykanych siatkowych drzwi. Zjawiła się Lucille z tacą. - Myślę, że moglibyśmy napić się czegoś mocniejszego. - Troy spojrzał na szklany dzbanek i szklanki ustawione wokół talerzyka z biszkoptami, winogronami i babeczkami orzechowymi. Lucille nie zmieniła wyrazu twarzy, ale jakby lekko zesztywniała, a oczy jej pociemniały. Postawiła tacę na stole i napełniła szklanki. Podała Caitlyn herbatę z listkiem mięty. - Przykro mi z powodu twojego męża. - Dziękuję. - Znów ścisnęło ją w gardle, chociaż dobrze wiedziała, jakim był kłamcą i oszustem. Kiedyś nie wierzyła, ale teraz była już pewna, że ożenił się z nią dla nazwiska i pieniędzy. Co gorsza, aby dopiąć celu, zrobił jej dziecko. Tak, poczęcie Jamie było częścią pokrętnego planu Josha. Chciał po prostu położyć łapę na jej pieniądzach. I pomyśleć, że chciał ją oskarżyć o śmierć córki... tak jakby mogła ją skrzywdzić. - Caitlyn? - Z oddali usłyszała swoje imię. - Caitlyn? Zamrugała. - Jesteś pewna, że dobrze się czujesz? - zapytała Lucille. Caitlyn, wyrwana z zamyślenia, wpatrywała się w krople ściekające po szklance, która nie wiadomo jak znalazła się w jej dłoni. ekshumuje Jennifer, sprawdzi DNA i załatwi sprawę raz a dobrze. – Tak jest, geniuszu, na pewno o to chodzi – odparła ze śmiechem. Jego żona.
©2019 ta-okolo.mazury.pl - Split Template by One Page Love